Powietrze stało się chłodne i rześkie, z zapachem wilgotnych liści. Liście z drzew pokrytych żółcią i czerwienią zaczynają opadać, gdy po gałęziach skacze zimny wiatr. „…Liście klonów płyną z drzew i migają przed oczyma nad ziemią to tu, to tam, jak złote ptaki. Liście orzechów włoskich i drzew owocowych plamią zieloność trawników…”(Ludzie bezdomni S. Żeromski)
Jesień to pora fotografowania przecudnych krajobrazów. Buki, dęby, klony wyglądają tak balowo, tak strojnie. A jeszcze te tajemnicze i nastrojowe mgiełki, które unoszą się nad łąkami i zbiornikami wodnymi. I te szeleszczące pod nogami liście. Trzeba czasami zwolnić, zatrzymać się i uważnie przyjrzeć się im, aby z pozornego chaosu wyłoniły się wzory, by w czymś niepozornym dostrzec magię, dostrzec piękno.
jak nie kochać jesieni, jej barw purpurowych
szarych, żółtych , czerwonych, srebrnych , szczerozłotych…(T. Wywrocki)
Podobne: Jeszcze jesiennie Nad leśnym potokiem Płoną góry, lasy Złote mgły W mgle Jesienna galeria Malarka jesień Jesień złotem odchodzi Jakże pięknie starzeją się liście. Ach ta jesień I już jesień Barwy jesieni Oj krótkie te nasze jesienie Mglisty świt, Jak nie kochać jesieni