To była ciepła i dziwna zima. Śnieg może jeszcze zalega gdzieś wysoko w górach. Lód na rzekach już dawno oderwał się od brzegów i spłynął z jej nurtem. Temperatury powoli rosną. Jako fotograf krajobrazu rokrocznie czekam na zimę, na miękki, puszysty śnieg, na jej mrozy. Mróz przekształca rzeczy w dzieła sztuki. Czytaj dalej…
Złota polska jesień została już tylko wspomnieniem. Szalejące wiatry rzuciły wyzwanie jeszcze kurczowo trzymającym się gałązek barwnym liściom. Pochylały, szarpały drzewa, a kolorowe płatki, niczym barwne obłoki, przez chwile wirowały w powietrzu i potem pokryły trawniki… Wiatr ucichł lecz za nim przywędrowały pierwsze śniegi, delikatne jeszcze mroziki. Dni stały się takie szaro jesienne, Czytaj dalej…
Żaden inny rodzaj warunków nie upraszcza krajobrazu tak pięknie jak mgła. Zmniejszając kolor i kontrast, dodaje nastroju i odrobinę tajemniczości do każdego ujęcia. W wyobraźni widziałem już wąwozy Sufragańca, nad którymi kłębią się tumany mgły. Biało-szare, półprzezroczyste przewijają się między drzewami niczym kłęby dymu. Każdy kadr tworzy magię… I nagle marzenia prysły, gdy pod Czytaj dalej…
Liście z drzew poczynają opadać, szeleszczą pod nogami, po gałęziach skacze zimny, zgryźliwie gwiżdżący, wiecznie przesiąkły wilgocią – wiatr…(S. Żeromski) Czy to już jesień? Powietrze stało się rześkie, żywe kolory zabarwiają nieśmiało liście, a niebo wydaje się w jakiś sposób bardziej błękitne. Pod stopami już skrzypią złote liście, coraz częściej unoszą się warstwy Czytaj dalej…
Powietrze stało się chłodne i rześkie, z zapachem wilgotnych liści. Liście z drzew pokrytych żółcią i czerwienią zaczynają opadać, gdy po gałęziach skacze zimny wiatr. „…Liście klonów płyną z drzew i migają przed oczyma nad ziemią to tu, to tam, jak złote ptaki. Liście orzechów włoskich i drzew owocowych plamią zieloność trawników…”(Ludzie bezdomni Czytaj dalej…