Tuż za Rzeszowem wyłaniają się pierwsze wzniesienia, które z każdym kilometrem rosną, zbliżają się coraz bardziej zapraszając świeżą zielenią iglaków, lekką szarością buczyn, bielą dzikich wiśni – wabiąc barwami wiosny. Monotonność autostrady zastępują lokalne, wąskie drogi wijące się wśród wiosennych pasm górskich. Czasami drogę przegradza górski potok niosący odbicia błękitnego nieba, Czytaj dalej…
Piękna jesień, jakiej dawno nie było. Złota, kolorowa, radosna. Aż chce się wędrować, błądzić, szukać. U stóp Bukowej Góry wije się wśród wąwozów leśny potoczek. Szemrze cicho, a gniew swój ukazuje tylko wówczas, gdy drogę zagrodzi mu podmyty przez niego korzeń jodły lub buka. Zbiera w sobie energię i z szumem spada kilkanaście centymetrów Czytaj dalej…
Jesienna pora roku jest jedną z najbardziej wyczekiwanych przez fotografów przyrody. To pora, ciągłych zmian w naturze. Z dnia na dzień kolory się pogłębiają. Olśniewające, czerwone, pomarańczowe i żółte liście są jak sygnały pobudzające kreatywną energię zanikłą latem przez upalne dni. Coraz bliżej zima, więc resztki tego pięknego światła wydają się coraz cenniejsze. Czytaj dalej…
Jeszcze tydzień , w roztoczańskich wąwozach, poranne słońce kładło swe cienie w bukowym lesie na dywanie zeszłorocznych jesiennych liści. Gdzieniegdzie, spod brązowiejących płatów, wyłaniały się nieśmiało początki nowego życia – przylaszczki, kokoryczki, zalążki zawilców… Budziło się nowe życie – wiosna. Minął tydzień – i mimo, że był zimny, szalejący wichurami, Czytaj dalej…