To była ciepła i dziwna zima. Śnieg może jeszcze zalega gdzieś wysoko w górach. Lód na rzekach już dawno oderwał się od brzegów i spłynął z jej nurtem. Temperatury powoli rosną. Jako fotograf krajobrazu rokrocznie czekam na zimę, na miękki, puszysty śnieg, na jej mrozy. Mróz przekształca rzeczy w dzieła sztuki. Czytaj dalej…
„Bielutko. Cicho. Szczęśliwie. Śnieg- – patrz…” (J. Tuwim List) Dla wielu z nas w dzieciństwie dni na śniegu były najpiękniejsze. No bo jak nie kochać uroków zimy, jazdy na sankach, łyżwach, lepienia bałwanka czy bitew na śnieżki. Gdy dorastamy zima gubi swoje uroki, gdy przychodzi odśnieżenie samochodu, zawiane śniegiem drogi, mroźne Czytaj dalej…
Śliczny ranek… Nocne opady śniegu nagięły ku ziemi obfitą okiścią gałęzie drzew, przykryły grubym kożuchem ziemię, niczym świeżym białym płótnem, tworząc doskonale zagruntowane medium do malowania subtelnymi odcieniami zimy. Poranne światło przenika w głąb śniegu ukazując przepych skrzących się barw i świateł różowych, złocistych, lub fioletowych lub niebieskawych cieni. Ogromne pokłady świeżo Czytaj dalej…
Ostatnie dni jesieni. To czas, gdy zaczynam myśleć o fotografowani lodu. Uwielbiam te dziwne kształty i formy, które pojawiają się gdy zamarza woda, czy to rzeka, czy potok, czy nawet mała kałuża. Falująca woda, zmiany temperatury i oczywiście zimowe światło łączą się, tworząc nieskończoną różnorodność tematów i możliwości. Tylko jest jeden problem – woda. Czytaj dalej…
Tuż obok Opola Lubelskiego, zagubiona wśród lasów, niewielka miejscowość – Pomorze. Być może jest to miejsce niedzielnych wycieczek mieszkańców miasta, po biegnącej tu ścieżce turystycznej nad urokliwą rzeczką Chodelką. Płynie tu leniwie w wąskiej dolinie. Wydaje się być wolna, naturalna i dzika. W jej wodzie przeglądają się buki. jawory i Czytaj dalej…