Góry Świętokrzyskie to jedno z najstarszych pasm górskich w Polsce – położone w centralnej Polsce, miedzy Warszawą a Krakowem na południu. Nie są tak wyraźne w krajobrazie, nie mają ostrych form ani wysokich szczytów, ale mimo to mają swój urok. .„Tam żywopłoty akacji stoją po bokach i otwierają się prześliczne panoramy na okoliczne lasy i góry. Kępy drzew i sine tło niebieskich lasów, dalekie wsie, wzgórza owiewa niebieski mrok, wychylające się z załomów gór ruiny zamku w Chęcinach – urocza wspaniała ziemia…”.( St .Żeromski – Dzienniki)
Geologicznie (upraszczając) to dwie jednostki: – paleozoiczny trzon z najwyższym wzniesieniem Łysicą i otaczające go permsko-mezozoiczne obrzeżenie. Historia tych gór obejmuje 540 mln lat – wkraczało na nie morze, dźwigały je procesy górotwórcze, niszczyły procesy erozyjne.
Zbudowane głownie ze skał osadowych, łatwo ulegały tym procesom, a potem na tę historię geologiczną nałożyła się historia „ludzka”, również bogata i też kształtująca obraz tych gór. W epoce kamiennej powstają pierwsze kopalnie podziemne krzemienia w Krzemiankach Opatowskich, w czasach rzymskich na terenie Łysogór wytapiano żelazo dla całej Europy, później wydobywano tu kruszce – ołów, miedź … – Dzisiaj liczne kamieniołomy dostarczają kruszywa dla dróg, dymią cementownie. Gdy brakuje surowca, wielkie dziury po eksploatacji wypełniają się wodą, hałdy zarastają lasem – zmienia się krajobraz tych Gór
