Wokół mnie wysokie ściany wielkiego wyrobiska. Tam na szczycie tych ścian zadawałoby się miniatury drzewek. A przecież byłem wśród nich i nie były to sadzonki. Stojąc tu taki mały w tej wielkiej przestrzeni wyrobiska słyszałem parafrazę słów wygłoszoną kiedyś przez Napoleona – „Człowieku! Pamiętaj, że setki milionów lat patrzy na ciebie z tych ścian!
Kamień… Dla zwykłego śmiertelnika zwykle jest piękny ten, który jest oprawiony w złoto czy srebro lub ten znaleziony na plaży nad morzem. Taki barwny, kolorowy, przypomina urlop, a najczęściej jest taki nijaki, szary, nudny.
Czy na pewno? W każdym zapisana jest bogata historia. Wystarczy go podnieść i posłuchać tego, co mówi bo przecież jego historia i życie są bardzo długie, pełne wskazówek jak wyglądał dawny świat. Skały, kamienie to fascynujące twory natury powstające w różnych urzekających miejscach na naszej planecie.
Czasem ta historia zaczyna się od zniszczenia – erozji- innej skały, prowadzi do powstania ziarenka piasku. Ten okruszki skalne pieszczone bywa czasem przemieszczającą się wodą, spoczywają wreszcie gdzieś na dnie zbiornika w towarzystwie innych.
Bywają świadkami życia bo mają w sobie odgnioty wielkookich raków morskich, zagrzęzłych ongi w piachach tego przed wiekami wybrzeża… (S. Żeromski). Stopniowo zagęszczają się, cementują dzięki roztworom mineralnym krążącym w tym osadzie. Miliony lat. Kolejne warstwy piachu, ilu, mułu, przykrywają naszą skałę, stopniowo zagęszczają się… Z oceanów wyłaniają się góry, zmieniają się w niziny……
A nasz kamień? Zrodzony może z błota i ciśnienia olśniewa nas barwami, może kształtami, a może jest taki zwykły, szary…
Zobacz też: „Odciski” roślin czuli opowieśc o dendrytach Na Miedziance Wiosenny spacer po geoparku Kielce Malownicze Świętokrzyskie W oczekiwaniu na światło, Wiosna – czas wyruszyć na kwiatki, Tam gdzie spacerowały tetrapody, Szlakiem wspomnień, Wśród skał, Powrót do lat minionych, Dlaczego kamień