Na oczach mi się kładzie ta ziemia uroczna,
nasyca się modrością śród zmrużonych powiek, –
garbata od gór łysych, leśna i obłoczna
uśmiecha się jak stary, zamyślony człowiek (Ziemia uroczna J. Gajzler)
Na oczach mi się kładzie ta ziemia uroczna,
nasyca się modrością śród zmrużonych powiek, –
garbata od gór łysych, leśna i obłoczna
uśmiecha się jak stary, zamyślony człowiek (Ziemia uroczna J. Gajzler)