Jako fotograf krajobrazu zawsze szukam światła, wzorów, koloru, tekstury i wszystkich innych elementów, które przyczyniają się do tworzenia atrakcyjnego obrazu. Ale oprócz tych wielkich scen, mglistych pejzaży czy rwących potoków ciągną mnie skały i rację miał nieżyjący już kielecki geolog Jerzy Fijałkowski, który często powtarzał, że geologia jest jak narkotyk, można w Czytaj dalej…
To już ostatnie dni tej naszej jesieni – tak uroczej tego roku, pełnej kolorów, babiego lata. Już odchodzi. Już pierwsze przymrozki, już pierwsze śniegi, szrony, a świat wokół już odlicza dni do świąt Bożego Narodzenia. Rzadko zza zasłony szarych niskich chmur niosących deszcz czy też śnieg wyjrzy Słońce, które przytłumionym światłem Czytaj dalej…
Piękna jesień, jakiej dawno nie było. Złota, kolorowa, radosna. Aż chce się wędrować, błądzić, szukać. U stóp Bukowej Góry wije się wśród wąwozów leśny potoczek. Szemrze cicho, a gniew swój ukazuje tylko wówczas, gdy drogę zagrodzi mu podmyty przez niego korzeń jodły lub buka. Zbiera w sobie energię i z szumem spada kilkanaście centymetrów Czytaj dalej…
Z przyjemnością informuję, że w Galerii „Świat widziany z okna” mieszczącej się w szczęśliwej trzynastce, czyli Filii nr 13 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Lublinie przy ul. Grażyny 13, można obejrzeć wystawę moich fotografii „Z pejzażu wydobyte”. (kliknij na miniaturce, aby ją powiększyć) Wielkie sceny, krajobrazy na pograniczu dnia i nocy są na pewno inspiracją wielu fotografii. Ja natomiast często spoglądam Czytaj dalej…
Kilka dni temu znów Góry Świętokrzyskie. Dęby, buki, wiązy, graby – wszystko już w barwach jesieni. Płoną kolorami te moje góry gdy tylko padnie na nie snop światła. Jedynie świerki i jodły paradują w zieleni. Pod nogami szeleszczą suche liście. Wysychają w słońcu, zwijają się tworząc abstrakcyjne wzory zakrzywionych powierzchni. Czasem niektóre Czytaj dalej…